De tijd vliegt hier voorbij. Vandaag is het alweer 6 weken dat ik hier ben. We gaan al weer bijna aftellen. Daar moet ik voorlopig nog niet aan denken. Het is hier veel te leuk.

Een paar weken terug heb ik bloed gegeven. Ze hadden namelijk een tekort aan bloed. En een zakje op voorraad kan natuurlijk geen kwaad. De beste raad is namelijk voorraad:) Nu gebeurt het hier eigenlijk heel regelmatig dat het bloed hier erg schaars is. Het kan soms even een dag of twee duren voordat iemand bloed krijgt al heeft die dit nodig. Als er dan te weinig bloed is en er komt een patiënt binnen met bloedarmoede dan wordt er aan de familie gevraagd wie er bloed willen geven. Er moet namelijk gekeken worden of het bloed de goede bloedgroep heeft. Zo niet dan wordt er verder gezocht. Er zijn wel donoren, maar vaak komen die maar een keer en daarna zie je ze eigenlijk niet meer. Gelukkig hebben ze wel nog altijd een zak met bloed op voorraad voor een spoedoperatie, vaak een keizersnede, het is niet altijd nodig. Maar ze moeten er wel een op voorraad hebben, voor het geval dat er teveel bloedverlies is. De meeste blanken die hier wonen komen regelmatig bloed geven of zijn oproepbaar als er bloed nodig is. Wij hebben vaak een hoger HB dan de mensen hier. Doordat ik bloed gegeven heb weet ik ook mijn bloedgroep, B+, dat ik daar hier helemaal achter moet komen.

Ook heb ik de afgelopen tijd veel last gehad van bijen in mijn huis. Er zat namelijk een bijennest in mijn schoorsteen. Nadat er een tuinman was geweest om de bijen uit te roken zaten er de volgende dag alleen maar meer in huis. Hij had namelijk een klein vuurtje gemaakt en daar een oude fietsband ingegooid, en daarna de openhaard dicht geplakt. Hiermee was het vuurtje natuurlijk verstikt en had het vijf minuten gerookt. Toen dacht ik wat hij kan kan ik ook. Dus een vuur gemaakt in de kachel, en na twee minuten kwamen de eerste bijen al naar beneden vallen. De meeste dood en een paar die nog naar het raam vlogen om naar buiten te gaan. Uiteindelijk heb ik van één uur ’s middags tot ’s avonds half zeven vuur zitten stoken. Tijdens het stoken vielen er duizenden bijen naar beneden, maar ook honinggraten. Jammer van de honig, maar ik was wel alle bijen kwijt. En dat na een middagje stoken.

Tijd kan hier een wijd begrip zijn. Al spreek je hier namelijk een tijd af kan het gerust een half uur tot een paar uur later worden. Zo is het vaak ook bij de mobile clinic. We spreken vaak om negen uur af, om dan uiteindelijk om kwart voor tien naar de markt te vertrekken om daar onze lunch te kopen. Soms een levende kip die om twee uur ’s middags gebraden en wel op je bord ligt, ze smaken wel erg goed. Zo heb ik ook al vijf of zes keer geprobeerd om mee te gaan met de thuiszorg hier. Na vorige week vrijdag, poging zes om af te spreken om vandaag mee te gaan, werd er al gezegd: ‘‘het kan zijn dat ik het druk heb’’. En dat was ook vandaag weer het geval. Ze gingen vandaag niet op pad. Het komt dus een andere keer weer. Morgen moest ik maar terugkomen om te kijken of ze er dan waren om een nieuwe afspraak te maken. Zo gaat dat hier in Malawi. Tijden afspreken en afspraken maken gaat hier gewoon iets anders. Soms zeggen ze: jullie hebben een horloge, en wij hebben de tijd. En dat is zeker waar. Je wordt vanzelf makkelijker met het afspreken van tijd, en het zal waarschijnlijk ook nog wel even duren voordat ik hier de thuiszorg gezien heb.

Afgelopen weekend zijn we aan het lake geweest voor een vakantie. Het weer was alleen heel wat anders dan dat het normaal zou moeten zijn hier. We hebben hier een weekend met regen gehad. Heel extreem, we zitten midden in het droge en warme seizoen. Normaal zou de temperatuur rond de 30 tot 35 graden moeten zijn, waar het nu tot max 23 graden kwam. Gelukkig zaten we aan het lake en konden we dus nog wel zwemmen, Beach games doen, van een rots afspringen en snorkelen. In Ekwendeni was er anders niks te doen en zaten we heel de dag met een boek op de bank. Normaal gesproken kan dit eind november wel eens voorkomen dat er een verdwaalde bui is, maar dit had niemand verwacht. Het is wel goed voor het gewas en de tuin. En vandaag is het weer normaal weer met normale temperaturen, zo rond de 30 graden. In november zal de temperatuur nog een paar graden hoger zijn en komt het dan vaak boven de 35 graden uit. Erg lekker als je aan Nederland denkt waar het nu steeds kouder word.

Dan hebben we ook nog de palliative care room. Ze zijn druk bezig met het verbouwen. Vorige week is de deur dichtgemaakt en hebben ze het gat dicht gemetseld en gestuct. Ze zouden vorige week ook al gaan verven, maar dat was vandaag nog niet gebeurd. Ze moeten ook nog een gat in het plafond en de deur dichtmaken en dan kunnen we gaan verhuizen. Na vandaag op zoek te zijn geweest voor de aannemer van het ziekenhuis en die uiteindelijk gevonden te hebben is er afgesproken dat we er donderdag in kunnen. Dit is natuurlijk de vraag, maar het zou natuurlijk wel leuk zijn. Zo moet je iedere dag even langs om de vinger aan de pols te houden, anders duurt het nog een aantal weken.

Ook heb ik geprobeerd om foto’s erop te zetten, maar het was nog niet gelukt. Misschien dat het vandaag wel lukt.

Groeten uit Malawi,

Hans