Vandaag is het alweer een maand dat ik in Malawi zit. Volledig gewend aan het ritme van hier. Lekker gesetteld en al weer heel wat ervaringen rijker, want er gebeurt hier altijd wel wat, of juist niet.

Bijna twee weken terug vroeg dr. Anneke aan mij of ik mee wilde gaan helpen met het opruimen van de storerooms van het ziekenhuis. Er waren namelijk gasten uit de USA geweest en die hadden gezegd dat het heel erg nodig moest worden opgeruimd. Anders zouden er geen spullen meer worden geleverd, na een korte vergadering was het al gauw besloten. De bezem moet er grondig door. Nou leek het me wel een uitdaging om het daar een begin te gaan maken met opruimen, niet wetend wat we daar allemaal gingen tegenkomen. Heel veel oude spullen die we in het ziekenhuis niet gebruiken, en daar oud liggen te worden. Medische spullen die over datum zijn, en sommige al een heel poosje, 1998J. Als het rustig was op de afdeling waar ik werk zou ik op gaan ruimen, en aangezien het hier in het ziekenhuis best rustig is heb ik daar al wat ochtenden en middagen versleten. Na de ochtendoverdracht vroeg de matron (hoofdverpleegkundige) of ik nog even mee kon naar de storerooms, er was namelijk een container onderweg en we moesten kijken waar we die spullen neer konden zetten, eigenlijk is er helemaal geen plek meer, maar ze zei dan doen we het in de looppaden. Ze had gezegd de container is onderweg, dus ik dacht bij mezelf, o die zal volgende week wel komen. Maar dat was het geval niet. Toen ik de deur uitliep stond die er al, verrassing. Toen zakte de moet een beetje in de schoenen. Zo krijgen we de storeroom nooit opgeruimd. Gelukkig kwamen er maar 12 dozen uit voor ons en de rest was voor andere ziekenhuizen, gemeentes en scholen. Maar met de wetenschap dat er nog een andere container onderweg is naar Malawi moeten we gaan opschieten met het opruimen van de storeroom voordat deze er is. Nu zijn we volgende week van plan om er met vijf of zes personen een week lang op te gaan ruimen. Hopelijk gaat het lukken.

Naast dit zie ik natuurlijk ook andere dingen. Gelukkig maar.

Zo gingen we met de palliatieve zorg weg en kwamen we onderweg iemand al kruipend op zijn rug op de weg tegen, ze zeiden iemand met mental illness. Hij had die dag ervoor in het ziekenhuis gelegen en was terug naar huis gestuurd, omdat ze hem niet verder konden behandelen. Hij moet eigenlijk naar een mental health centre, een van deze centrums zit in Mzuzu. Maar hier zal waarschijnlijk geen geld voor zijn. De jongen wilde niet van de weg af. Er werd door familie en omwonende geprobeerd hem van de weg af te halen, maar dit lukte niet. Dan is het toch makkelijk om zo’n grote auto te hebben, we zijn er langs gereden via de berm van de weg. Hierin zie je dat de armoede ook voor zulke jongeren groot is. Hij wordt vaak verstoten door familie en licht heel de dag op de weg. Op de terugweg lag hij er weer, alleen toen alleen. Verder is de armoede ook goed te zien in het buitengebied, al ga je weg met de palliatieve zorg of mobile clinic. Mensen die soms een paar kilometer moeten lopen voor water, en dan is vaak het water van slechte kwaliteit. Maar ook de hutjes waar ze in leven zijn erg armoedig. De gaten in het rieten dak, half afgebouwde hutjes, omdat het geld op is. Er wordt wel geprobeerd om zorg hier zo laagdrempelig mogelijk te maken door gratis zorg te leveren, en soms zelfs het gratis verstrekken van sommige medicatie.

Naast dit allemaal heeft Malawi ook mooie kanten. Afgelopen zaterdag ben ik naar het Lake geweest. Echt schitterend. Helder blauw water, en tussen de rotsen zwemmen allemaal mooie gekleurde vissen. Het is heerlijk om even een dagje te verkoelen aan het Lake. Volgend weekend hopen we een weekend ernaartoe te gaan, om ‘vakantie’ te houden. Dat zal vast fijn worden aangezien het weer hier langzaamaan warmer gaat worden, en het kwik al boven de dertig graden komt.

Ook is het hier vaak heel gewoon dat de stroom er regelmatig af is. Ook tijdens het schrijven van deze blog was de stroom er weer af. Je went er aan, en het heeft ook wel wat. Je zit te eten met kaarslicht, als het al gelukt is om eten te koken. Want al is er geen stroom dan kan je ook niet koken. En ook het water is er regelmatig af. Dus douchen zit er dan ook niet in. Ja, het hoort er gewoon bij. Dat is ook Malawi.

Groeten uit Ekwendeni,

Hans