Vorige week maandag begon de lange reis naar Malawi. Allereerst afscheid nemen van de familie en vrienden en daarna het vliegtuig in. De lange reis verliep gelukkig voorspoedig. Geen vertragingen, alle vluchten gehaald en mijn bagage is ook aangekomen. Om half 1 stond ik buiten bij de airport van Lilongwe waar ik de Malawiaanen ontmoette die ook bij ons in Nederland waren. We zouden met 2 auto’s naar Ekwendeni toe gaan waar we werden verwacht. Na driekwartier gewacht te hebben kwam de 1^e auto, toen was het nog wachten op de 2^e auto waarmee ik mee zou gaan. Dit duurde nog een kwartier en toen werd er nog verteld dat we de auto in de hoofdstad Lilongwe moesten omwisselen. Dit is ong. een half uur rijden van de airport vandaan. Hier hebben we uiteindelijk nog geluncht en na een aantal uur in de stad verbleven te hebben vertrokken we om half 4 vanuit Lilongwe waarna het nog eens 5 uur rijden was naar Ekwendeni. Een hele belevenis de reis. Veel indrukken van de natuur en cultuur te hebben gehad en vermoeid van de reis kwam ik rond half 9 in de avond aan in Ekwendeni bij Tjerk en Marieke. Voor Malawiaanse begrippen was de reis tot laat in de avond. Het is hier namelijk om 6 uur ’s avonds al donker. Later op de avond ben ik naar de guesthouse gegaan waar ik de eerste nachten zal verblijven totdat het huis waar ik hoop te gaan wonen vrij is.

De volgende dag zag ik voor het eerst Ekwendeni bij het daglicht. Het is een hele aparte beleving om hier te zijn. Voor het eerst ook in Afrika. De gastvrijheid is hier heel bijzonder. Iedereen begroet elkaar. Alle eerste indrukken van hier zijn overweldigend. De verhalen om van de Malawiaanen die in Nederland zijn geweest zijn ook heel bijzonder over wat hun juist heel bijzonder vonden of juist niet. Het is ook erg wennen aan de taal, een hele omschakeling om zo voor jezelf alles te moeten vertalen, maar ook alles wat je wilt zeggen. Naar de ‘grote’ stad Mzuzu. Het is hier echt totaal anders. Alles is veel primitiever, maar gewoon goed. Je moet creatief denken. Voor mij lijkt het nu net of ik nog op vakantie ben. ’s Middags ben ik samen met de Nederlandse schoolklas mandazi’s wezen halen. Dit zijn een soort van oliebollen, ze zijn echt heel erg lekker. De mandazi’s verkopen ze bij het ziekenhuis, en de opbrengst hiervan gaat naar het ziekenhuis. Deze avond had ik ook een afscheidsfeestje van Helen Scott. De bewoner die nu in het huis woont waar ik straks in hoop te gaan wonen. Dit was heel bijzonder. Het is hier heel gemoedelijk ook al ben je totaal onbekend bij de meeste van de gasten. Veel kennis gemaakt met allemaal nieuwe mensen die voor mijn doen allemaal op elkaar lijken. Al met al veel beleeft deze dag.

Donderdagochtend ben ik in het ziekenhuis geweest om mijzelf voor te stellen aan het hoofd van de verpleging. Ze hoopt dat ik het erg naar mijn zin ga hebben en ik kan maandag al gaan beginnen op de verschillende afdelingen binnen het ziekenhuis. Ook zal ik aan de slag gaan in de (palliatieve) thuiszorg en de mobile clinic. Dit is een buitenpost van het ziekenhuis waar ze kleine testen doen en mensen vaccineren. Deze ochtend ben ik ook met Marieke mee geweest naar het ziekenhuis bij de HIV-poli waar we met de kinderen, die mee waren voor de poli-controle, hebben getekend en gepuzzeld. Hier wordt ook geprobeerd, door de Malawiaanse medewerkers, om HIV bespreekbaar te maken. Hierbij willen ze dat de ouders, als ze deze hebben, het vertellen.

Op vrijdag heb ik een rondleiding door het ziekenhuis gehad door het hoofd van de verpleging. Hierbij heeft ze echt alles laten zien wat er maar te zien was. Alle belangrijke personen heeft ze aan me voorgesteld.

Afgelopen zaterdag zijn we met een aantal buitenlanders naar Mzuzu om daar even gezellig met koffie te drinken, en daarna met elkaar boodschappen te gaan doen. Ook ben ik deze dag verhuisd naar mijn eigen huis. Het is echt heel groot en heeft een stuk of 5 kamers.

De zondag in Malawi is totaal anders als in Nederland. Allereerst kwam ik al een half uur te laat in de kerk doordat ik opgesloten zat in de badkamer. Hierdoor hebben ze 2 deuren opengebroken voordat ze bij mij kwamen. Uiteindelijk waren we nog wel op tijd om voorgesteld te worden in de kerk. Je wordt hierbij welkom geheten en er wordt voor je gebeden. Tijdens de preek wordt er soms door de gemeente amen geroepen. Het collecteren wordt hier per wijk gedaan. En er wordt verwacht dat je naar voren komt lopen om het daar in de collectebak te doen. Verder die dag nog bij iemand koffie gedronken en ’s avonds met de Nederlandse dienst meegeluisterd.

Vandaag was het zover. De eerste werkdag. Allereerst werd ik tijdens de prayermeeting voorgesteld aan de verpleegkundige van het ziekenhuis. Hierna heb ik de overdracht van de nachtdienst aan de artsen bijgewoond en ben toen naar de mannenafdeling gegaan waar ze mij van alles hebben verteld over de afdeling en hoe het er aan toe gaat. Het is echt heel anders als in Nederland. We wassen de mensen niet. Dat wordt door de familie gedaan. Het was een rustige eerste dag. Het is veel medisch wat je doet. Zoals bloed afnemen, medicijnen delen en zuurstof toedienen. Het is totaal anders werken. Veel primitiever, ze zijn hier erg creatief in het bedenken van oplossingen. Verder hoop ik deze week mee te gaan met de mobile clinic en de thuiszorg.

Het is dus een hele andere wereld en echt heel bijzonder om daar voor 4 maanden in te mogen verblijven. Ik heb heel veel zin in de komende tijd.

Mijn adres is:

P.O. BOX 6

Ekwendeni, Malawi

Groeten,

Hans